معمولا خوردن تنقلات، عذاب وجدان به دنبال دارد و کابوس چاقی، لذت خوردن آنها را از بین می‌برد.

اما اگر انتخابی هوشمندانه داشته باشیم، می‌توانیم ضمن لذت بردن از خوردن تنقلات، به سلامت بدن و افزایش طول عمر خود کمک کنیم.

به گفته پزشکان، آجیل یکی از سالم‌ترین تنقلات است که ضمن برخورداری از طعمی خوب و عامه پسند، درصد قابل توجهی از نیاز بدن به املاح و ویتامین‌ها را تامین می‌کند. برای مثال، خوردن یک مشت آجیل در روز به افزایش قدرت ماهیچه‌ها کمک می‌کند.

همچنین آمینواسید موجود در دانه‌ها و آجیل با بیماری‌های قلبی مقابله کرده و در افزایش کارایی مغز موثر است. از سوی دیگر آجیل با در اختیار داشتن اسید‌های چرب امگا- 3 و مقدار قابل توجهی ویتامین E ، به جنگ پیری می‌رود.

به گفته پزشکان روند پیر شدن سلول‌ها پس از 35 سالگی آغاز می‌شود. در این زمان پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده و ماهیچه‌ها شل می‌شوند که یکی از خواص آجیل و دانه‌ها مقابله با این روند است.

البته توجه داشته باشید که نباید درمصرف آجیل به خصوص آجیل‌های شور زیاده روی کرد زیرا در این صورت به جای مقابله با پیری، عمر خود را کوتاه می‌کنیم.

چرا آجیل‌ها را بو می‌دهند؟

معمولا آجیل‌ها را برای بهبود طعم، عطر و ایجاد بافتی تُرد، بو می‌دهند. بو دادن به معنای قرار دادن مواد در معرض حرارت است. بیشترِ آجیل‌ها را بدون پوسته‌شان بو می‌دهند، ولی پسته معمولا با پوسته‌اش بو داده می‌شود.

بعضی اوقات برای جدا کردن پوسته‌ی آجیل از مغز، آن را بو می‌دهند. بودادن روشی مرسوم برای جدا کردن پوسته‌ی بادام هندی از مغز آن است. به همین دلیل بادام هندی هرگز با پوست فروخته نمی‌شود.

دو روش عمده‌ی بودادن عبارتند از:

بودادن خشک: در این روش از هیچ‌ روغنی استفاده نمی‌شود. می‌توان بودادن خشک را به‌ کمک اجاق و بر روی ماهی‌تابه انجام داد.

بودادن به کمک روغن: در این روش از روغن برای بودادن استفاده می‌شود. این روش را هم می‌توان به کمک اجاق گاز و ماهی‌تابه انجام داد.

علاوه بر این روش‌ها می‌توان آجیل‌ها را در مایکروویو نیز بو داد. شما می‌توانید آجیل بوداده بخرید یا خودتان در خانه آجیل بوداده درست کنید.

آجیل‌های خام برای سلامتی بسیار مفید هستند، ولی احتمال دارد محتوی باکتری‌های مضر باشند. البته حتی اگر آنها محتوی باکتری‌های مضر باشند، باز هم احتمال بیماری‌زایی‌شان کم است.

در طرف مقابل آجیل‌های بوداده آنتی‌اکسیدان و ویتامین‌های کمتری دارند، برخی از چربی‌های مفیدشان آسیب دیده‌اند و در آنها آکریل آمید ایجاد شده است (نه در مقادیر خطرناک).

در پایان باید بگوییم دما و زمان بودادن بسیار تعیین‌کننده است. اگر آجیل‌ها در دمای نزدیک به ۱۴۰ درجه‌ی سانتی‌گراد و به‌مدت ۱۵ دقیقه بو داده شوند، چربی‌ها آسیب نمی‌بینند، کاهش ویتامین‌ها حداقل و احتمال تشکیل آکریل آمید هم پایین خواهد بود.

اگر می‌خواهید آجیل بوداده بخورید، یادتان باشد که بسیاری از آجیل‌های موجود در بازار محتوی نمک و در برخی مواقع محتویشکر هستند که برای سلامتی خیلی خوب نیستند.

به‌جای خرید آجیل‌های بوداده، خودتان آجیل خام بخرید و بر روی اجاق گاز آن را بو بدهید. با این روش می‌توانید دما و زمان بو دادن را کنترل کنید. بو دادن در دمای پایین (بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ درجه‌ی سانتی‌گراد) و حتی در دمای متوسط (۱۴۰ تا ۱۶۰ درجه‌ی سانتی‌گراد) می‌تواند موجب ایجاد بهترین طعم و بافت در آجیل‌ها شود.

اگر می‌خواهید طعم آجیل‌ها را از طریق بودادن با روغن بهبود بدهید، فراموش نکنید که برخی روغن‌ها برای این کار مناسب نیستند. بهتر است برای بو دادن آجیل‌ها با روغن، از روغن‌هایی مانند روغن نارگیل استفاده کنید که مقاومت حرارتی خوبی دارند.

بادام هندی

بادام هندی به صورت معلق از ساقه های گیاهی به نام CASHEW PEAR می روید. بادام هندی از برزیل آمده است و توسط کاشفان پرتغالی به هند آورده شده است.

بادام هندی بیشتر به عنوان یک نوع آجیل و تنقلات خورده می شود، اما از آن می توان در تهیه برخی از غذاها نیز استفاده کرد. بادام هندی سرشار از ویتامین A است.

پسته

در چین به پسته‌، " آجیل خندان " می گویند. پسته قدمتی صد هزار ساله دارد. برای اولین بار در خاورمیانه، ایران و سوریه کاشته شد و بعد به یونان و بقیه کشورهای اروپایی راه یافت.

طبقه یک افسانه قدیمی، عشاق، یکدیگر را در باغ پسته ملاقات می کردند تا صدای ترک و شکستن پوست پسته را به هنگام باز شدن آن بشنوند. زیرا عقیده داشتند، این كار برای آنها خوشبختی به ارمغان می آورد.

مغز پسته یکی از تنقلات بسیار مفید است. پسته منبع خوبی از کلسیم ، منیزیم ، فسفر ، پتاسیم ، آهن ، فولات و پروتئین است.

گردو

گردو از دوران ما قبل تاریخ وجود داشته است. در قرون وسطی اعتقاد بر این بود که گردو سردرد را معالجه می کند. حتی شواهدی دال بر وجود یک باغ گردوی بسیار زیبا در باغ های معلق بابل وجود دارد. گردو هم به صورت خشكبار و هم به صورت تازه خورده می شود و از آن در تهیه برخی از غذاها استفاده می شود. گردو منبع خوبی از فسفر، پتاسیم ، منیزیم ، پروتئین و ویتامین E است.

منبع 1

منبع 2

منبع3